empat penjuru dinding kosong.

susah bodoh kalau hidup nak keliling diri sendiri sahaja. memang susah. patut kau tahu, dalam dunia bukan ada kau seorang sahaja, dan tumbuh-tumbuhan serta haiwan-haiwan. 

jangan nak cakap lah kau kurang itu, kurang ini, nasib malang all the time, tak dapat nak capai cita-cita lah apa lah. semua dekat tangan kau sendiri. kalau kau yang tulis itu nasib kau, itu lah kau dapat.

orang nak boyfriend, kau pun nak boyfriend, bila kau tak dapat, kau salahkan lelaki memilih lah, nak yang cantik lah, ataupun nak perempuan kaya boleh tanggung hidup lah. macam-macam assumption kau buat. padahal dah kau memang hodoh tak boleh buat apa.

kau marah orang keliling yang buat kau sakit hati. tetapi takde sekali pun kau fikir orang keliling sakit hati tengok kau perangai macam setan, semua nak teging nak besar kepala je, melawan pun kuat, nasihat sikit pun tak nak dengar.

cuba berubah sikit, tak boleh? orang malas nak layan kau bila kau sikit pun tak mahu dengar apa orang kata. tak payah nak rebel sangat, kau dah besar. otak tuhan bagi punyalah besar bawak-bawak guna sekali sekala. esok-esok dah tak boleh pakai kang baru nangis-nangis menyesal. 

writing a note to self is the best teraphy ever.


and,


I sell souls at the side of the road. Would you like to take a number?

No comments: